• Audio Alignment • Rāmāyaṇa • 1.032: Koushika Vamsha Katha •

1.032: Koushika Vamsha Katha

Loop (OFF)

ब्रह्मयोनिर्महानासीत् कुशो नाम महातपाः ।
अक्लिष्टव्रतधर्मज्ञः सज्जनप्रतिपूजकः ॥ १ ॥
वैदर्भ्यां जनयामास सदृशांश्चतुरः सुतान् ।
कुशाम्बं कुशनाभं च आधूर्तरजसं वसुम् ॥ २ ॥
दीप्तियुक्तान् महोत्साहान् क्षत्रधर्मचिकीर्षया ।
तानुवाच कुशः पुत्रान् धर्मिष्ठान् सत्यवादिनः ॥ ३ ॥
ऋषेस्तु वचनं श्रुत्वा चत्वारो लोकसम्मताः ।
निवेशं चक्रिरे सर्वे पुराणां नृवरास्तदा ॥ ४ ॥
कुशाम्बस्तु महातेजाः कौशाम्बीमकरोत्पुरीम् ।
कुशनाभस्तु धर्मात्मा पुरं चक्रे महोदयम् ॥ ५ ॥
आधूर्तरजसो राम धर्मारण्यं महीपतिः ।
चक्रे पुरवरं राजा वसुश्चक्रे गिरिव्रजम् ॥ ६ ॥
एषा वसुमती राम वसोस्तस्य महात्मनः ।
एते शैलवराः पञ्च प्रकाशन्ते समन्ततः ॥ ७ ॥
सुमागधी नदी रम्या मगधान् विश्रुता ययौ ।
पञ्चानां शैलमुख्यानां मध्ये मालेव शोभते ॥ ८ ॥
सैषा हि मागधी राम वसोस्तस्य महात्मनः ।
पूर्वाभिचरिता राम सुक्षेत्रा सस्यमालिनी ॥ ९ ॥
कुशनाभस्तु राजर्षिः कन्याशतमनुत्तमम् ।
जनयामास धर्मात्मा घृताच्यां रघुनन्दन ॥ १० ॥
तास्तु यौवनशालिन्यो रूपवत्यः स्वलङ्कृताः ।
उद्यानभूमिमागम्य प्रावृषीव शतह्रदाः ॥ ११ ॥
गायन्त्यो नृत्यमानाश्च वादयन्त्यश्च सर्वशः ।
आमोदं परमं जग्मुर्वराभरणभूषिताः ॥ १२ ॥
अथ ताश्चारुसर्वाङ्ग्यो रूपेणाप्रतिमा भुवि ।
उद्यानभूमिमागम्य तारा इव घनान्तरे ॥ १३ ॥
दृष्ट्वा सर्वात्मको वायुरिदं वचनमब्रवीत् ।
अहं वः कामये सर्वा भार्या मम भविष्यथ ॥ १४ ॥
मानुषस्त्यज्यतां भावो दीर्घमायुरवाप्स्यथ ।
चलं हि यौवनं नित्यं मानुषेषु विशेषतः ॥ १५ ॥
अक्षयं यौवनं प्राप्ता अमर्यश्च भविष्यथ ।
तस्य तद्वचनं श्रुत्वा वायोरक्लिष्टकर्मणः ॥ १६ ॥
अपहास्य ततो वाक्यं कन्याशतमथाब्रवीत् ।
अन्तश्चरसि भूतानां सर्वेषां त्वं सुरोत्तम ॥ १७ ॥
प्रभावज्ञाः स्म ते सर्वाः किमस्मानवमन्यसे ।
कुशनाभसुताः सर्वाः समर्थास्त्वां सुरोत्तम ॥ १८ ॥
स्थानाच्च्यावयितुं देवं रक्षामस्तु तपो वयम् ।
माभूत्स कालो दुर्मेधः पितरं सत्यवादिनम् ॥ १९ ॥
नावमन्यस्व धर्मेण स्वयं वरमुपास्महे ।
पिता हि प्रभुरस्माकं दैवतं परमं हि नः ॥ २० ॥
यस्य नो दास्यति पिता स नो भर्ता भविष्यति ।
तासां तद्वचनं श्रुत्वा वायुः परमकोपनः ॥ २१ ॥
प्रविश्य सर्वगात्राणि बभञ्ज भगवान् प्रभुः ।
ताः कन्याः वायुना भग्ना विविशुर्नृपतेर्गृहम् ॥ २२ ॥
प्रापतन् भुवि सम्भ्रान्ताः सलज्जाः साश्रुलोचनाः ।
स च ता दयिता दीनाः कन्याः परमशोभनाः ॥ २३ ॥
दृष्ट्वा भग्नास्तदा राजा सम्भ्रान्त इदमब्रवीत् ।
किमिदं कथ्यतां पुत्र्यः को धर्ममवमन्यते ॥ २४ ॥
कुब्जाः केन कृताः सर्वा वेष्टन्त्यो नाभिभाषथ ।
एवं राजा विनिश्वस्य समाधिं सन्दधे ततः ॥ २५ ॥