क्रुद्धमाज्ञाय रामं तं वसिष्ठः प्रत्युवाच ह ।
जाबालिरपि जानीते लोकस्यास्य गतागतिम् ॥ १ ॥
निवर्त्तयितुकामस्तु त्वामेतद्वाक्यमुक्तवान् ।
इमां लोकसमुत्पत्तिं लोकनाथ निबोध मे ॥ २ ॥
ततः समभवद्ब्रह्मा स्वयम्भूर्दैवतैः सह ।
स वराहस्ततो भूत्वा प्रोज्जहार वसुन्धराम् ॥ ३ ॥
असृजच्च जगत् सर्वं सह पुत्रैः कृतात्मभिः ।
आकाशप्रभवो ब्रह्मा शाश्वतो नित्य अव्ययः ॥ ४ ॥
तस्मान्मरीचिः सञ्जज्ञे मरीचेः काश्यपः सुतः ।
विवस्वान् काश्यपाज्जज्ञे मनुर्वैवस्वतस्सुतः ॥ ५ ॥
स तु प्रजापतिः पूर्वमिक्ष्वाकुस्तु मनोः सुतः ।
यस्येयं प्रथमं दत्ता समृद्धा मनुना मही ॥ ६ ॥
तमिक्ष्वाकुमयोध्यायां राजानं विद्धि पूर्वकम् ।
इक्ष्वाकोस्तु सुतः श्रीमान् कुक्षिरेवेति विश्रुतः ॥ ७ ॥
कुक्षेरथात्मजो वीरो विकुक्षिरुदपद्यत ।
विकुक्षेस्तु महातेजा बाणः पुत्रः प्रतापवान् ॥ ८ ॥
बाणस्य तु महाबाहुरनरण्यो महायशाः ।
नानावृष्टिर्बभूवास्मिन्न दुर्भिक्षं सतां वरे ॥ ९ ॥
अनरण्ये महाराजे तस्करो नापि कश्चन ।
तस्मात् पृथोर्महाराजस्त्रिशङ्कुरुदपद्यत ॥ १० ॥
स सत्यवचनाद्वीरः सशरीरो दिवङ्गतः ।
त्रिशङ्कोरभवत्सूनुर्धुन्धुमारो महायशाः ॥ ११ ॥
धुन्धुमारो महातेजा युवनाश्वो व्यजायत ।
युवनाश्वसुतः श्रीमान् मान्धाता समपद्यत ॥ १२ ॥
मान्धातुस्तु महातेजाः सुसन्धिरुदपद्यत ।
सुसन्धेरपि पुत्रौ द्वौ ध्रुवसन्धिः प्रसेनजित् ॥ १३ ॥
यशस्वी ध्रुवसन्धेस्तु भरतो रिपुसूदनः ।
यस्यैते प्रतिराजान उदपद्यन्त शत्रवः ॥ १४ ॥
हैहयास्तालजङ्घाश्च शूराश्च शशिबिन्दवः ।
तांस्तु सर्वान् प्रतिव्यूह्य युद्धे राजा प्रवासितः ॥ १५ ॥
स च शैलवरे रम्ये बभूवाभिरतो मुनिः ।
द्वे चास्य भार्ये गर्भिण्यौ बभूवतुरिति श्रुतिः ॥ १६ ॥
एका गर्भविनाशाय सपत्न्यै सगरं ददौ ।
भार्गवश्च्यवनो नाम हिमवन्तमुपाश्रितः ॥ १७ ॥
तमृषिं समुपागम्य कालिन्दी त्वभ्यवादयत् ।
पुत्रस्ते भविता देवि महात्मा लोकविश्रुतः ॥ १८ ॥
धार्मिकश्च सुशीलश्च वंशकर्त्ताऽरिसूदनः ।
पद्मपत्रसमानाक्षं पद्मगर्भसमप्रभम् ॥ १९ ॥
ततः सा गृहमागम्य देवी पुत्रं व्यजायत ।
सपत्न्या तु गरस्तस्यै दत्तो गर्भजिघांसया ॥ २० ॥
गरेण सह तेनैव जातः स सगरोऽभवत् ।
स राजा सगरो नाम यः समुद्रमखानयत् ॥ २१ ॥
इष्ट्वा पर्वणि वेगेन त्रासयन्तमिमाः प्रजाः ।
असमञ्जस्तु पुत्रोभूत् सगरस्येति नः श्रुतम् ॥ २२ ॥
जीवन्नेव स पित्रा तु निरस्तः पापकर्मकृत् ।
अंशुमानपि पुत्रोऽभूदसमञ्जस्य वीर्य्यवान् ॥ २३ ॥
दिलीपोंऽशुमतः पुत्रो दिलीपस्य भगीरथः ।
भगीरथात् ककुत्स्थस्तु काकुत्स्था येन विश्रुताः ॥ २४ ॥
ककुत्स्थस्य च पुत्रोऽभूद्रघुर्येन तु राघवाः ।
रघोस्तु पुत्रस्तेजस्वी प्रवृद्धः पुरुषादकः ॥ २५ ॥
कल्माषपादः सौदास इत्येवं प्रथितो भुवि ।
कल्माषपादपुत्रोऽभूच्छङ्खणस्त्विति विश्रुतः ॥ २६ ॥
यस्तु तद्वीर्यमासाद्य सहसैन्यो व्यनीनशत् ।
शङ्खणस्य च पुत्रोऽभूच्छूरः श्रीमान् सुदर्शनः ॥ २७ ॥
सुदर्शनस्याग्निवर्ण अग्निवर्णस्य शीघ्रगः ।
शीघ्रगस्य मरुः पुत्रो मरोः पुत्रः प्रशुश्रुकः ॥ २८ ॥
प्रशुश्रुकस्य पुत्रोऽभूदम्बरीषो महाद्युतिः ।
अम्बरीषस्य पुत्रोऽभून्नहुषः सत्यविक्रमः ॥ २९ ॥
नहुषस्य च नाभागः पुत्रः परमधार्मिकः ।
अजश्च सुव्रतश्चैव नाभागस्य सुतावुभौ ॥ ३० ॥
अजस्य चैव धर्मात्मा राजा दशरथः सुतः ।
तस्य ज्येष्ठोऽसि दायादो राम इत्यभिविश्रुतः ॥ ३१ ॥
तद्गृहाण स्वकं राज्यमवेक्षस्व जनं नृप ।
इक्ष्वाकूणां हि सर्वेषां राजा भवति पूर्वजः ॥ ३२ ॥
पूर्वजे नावरः पुत्रो ज्येष्ठो राज्येऽभिषिच्यते ।
स राघवाणां कुलधर्ममात्मनः सनातनं नाद्य विहन्तुमर्हसि ॥ ३३ ॥
प्रभूतरत्नामनुशाधि मेदिनीं प्रभूतराष्ट्रां पितृवन्महायशः ॥ ३४ ॥