• Audio Alignment • Rāmāyaṇa • 3.036: Sahayyartham Ravana Prathana •

3.036: Sahayyartham Ravana Prathana

Loop (OFF)

मारीच श्रूयतां तात वचनं मम भाषतः ।
आर्तोऽस्मि मम चार्तस्य भावन् हि परमा गतिः ॥ १ ॥
जानीषे त्वं जनस्थाने यथा भ्राता खरो मम ।
दूषणश्च महाबाहुः स्वसा शूर्पणखा च मे ॥ २ ॥
त्रिशिराश्च महातेजा राक्षसः पिशिताशनः ।
अन्ये च बहवः शूरा लब्धलक्षा निशाचराः ॥ ३ ॥
वसन्ति मन्नियोगेन नित्यवासं च राक्षसाः ।
बाधमाना माहरण्ये मुनीन् वै धर्मचारिणः ॥ ४ ॥
चतुर्दश सहस्राणि रक्षसां भीमकर्मणाम् ।
शूराणां लब्धलक्षाणां खरचित्तानुवर्तिनाम् ॥ ५ ॥
सङ्गताः परमायत्ता रामेण सह संयुगे ।
नानाप्रहरणोपेताः खरप्रमुखराक्षसाः ॥ ६ ॥
तेन सञ्जातरोषेण रामेण रणमूर्द्धनि ।
अनुक्त्वा परुषं किञ्चिच्छरैर्व्यापारितं धनुः ॥ ७ ॥
चतुर्दश सहस्राणि रक्षसामुग्रतेजसाम् ।
निहतानि शरैस्तीक्ष्णैर्मानुषेण पदातिना ॥ ८ ॥
खरश्च निहतः सङ्ख्ये दूषणश्च निपातितः ।
हतश्च त्रिशिराश्चापि निर्भया दण्डकाः कृताः ॥ ९ ॥
पित्रा निरस्तः क्रुद्धेन सभार्यः क्षीणजीवितः ।
स हन्ता तस्य सैन्यस्य रामः क्षत्त्रियपांसनः ॥ १० ॥
दुःशीलः कर्कशस्तीक्ष्णो मूर्खो लुब्धोऽजितेन्द्रियः ।
त्यक्तधर्मो ह्यधर्मात्मा भूतानामहिते रतः ॥ ११ ॥
येन वैरं विनारण्ये सत्त्वमाश्रित्य केवलम् ।
कर्णनासापहरणाद्भगिनी मे विरुरिता ॥ १२ ॥
तस्य भार्यां जनस्थानात् सीतां सुरसुतोपमाम् ।
आनयिष्यामि विक्रम्य सहायस्तत्र मे भव ॥ १३ ॥
त्वया ह्यहं सहायेन पार्श्वस्थेन महाबल ।
भ्रातृभिश्च सुरान् युद्धे समग्रान्नाभिचिन्तये ॥ १४ ॥
तत्सहायो भव त्वं मे समर्थो ह्यसि राक्षम ।
वीर्ये युद्धे च दर्पे च न ह्यस्ति सदृशस्तव ॥ १५ ॥
उपायज्ञो महान् शूरः सर्वमायाविशारदः ।
एतदर्थमहं प्राप्तस्त्वत्समीपं निशाचर ॥ १६ ॥
शृणु तत् कर्म साहाय्ये यत्कार्यं वचनान्मम ।
सौवर्णस्त्वं मृगो भूत्वा चित्रो रजतबिन्दुभिः ॥ १७ ॥
आश्रमे तस्य रामस्य सीतायाः प्रमुखे चर ।
त्वां तु निस्संशयं सीता दृष्ट्वा तु मृगरूपिणम् ॥ १८ ॥
गृह्यतामिति भर्तारं लक्ष्मणं चाभिधास्यति ।
ततस्तयोरपाये तु शून्ये सीतां यथासुखम् ॥ १९ ॥
निराबाधो हरिष्यामि राहुश्चन्द्रप्रभामिव ।
ततः पश्चात्सुखं रामे भार्याहरणकर्शिते ॥ २० ॥
विश्रब्धः प्रहरिष्यामि कृतार्थेनान्तरात्मना ।
तस्य रामकथां श्रुत्वा मारीचस्य महात्मनः ॥ २१ ॥
शष्कं समभवद्वक्त्रं परित्रस्तो बभूव सः ।
ओष्ठौ परिलिहन् शुष्कौ नेत्रैरनिमिषैरिव ॥ २२ ॥
मृतभूत इवार्तस्तु रावणं समुदैक्षत ।
स रावणं त्रस्तविषण्णचेता महावने रामपराक्रमज्ञः ॥ २३ ॥
कृताञ्जलिस्तत्त्वमुवाच वाक्यं हितं च तस्मै हितमात्मनश्च ॥ २४ ॥